Isaiah 41

1ایجزیرهها بهحضور منخاموششوید! و قبیلهها قوّتتازهبهمرسانند! نزدیكبیایند، آنگاهتكلّمنمایند. با همبهمحاكمهنزدیكبیاییم.

2كیستكهكسیرا از مشرقبرانگیختكهعدالتاو را نزد پایهایویمیخواند؟ امّتها را بهویتسلیممیكند و او را بر پادشاهانمسلّطمیگرداند. و ایشانرا مثلغبار بهشمشیر ویو مثلكاهكهپراكندهمیگردد بهكمانویتسلیمخواهد نمود.

3ایشانرا تعاقبنموده، بهراهیكهبا پایهایخود نرفتهبود، بسلامتیخواهد گذشت.

4كیستكهاینرا عملنمودهو بجا آورده، و طبقاترا از ابتدا دعوتنمودهاست؟ منكهیهوهو اوّلو با آخرینمیباشممنهستم.

5جزیرهها دیدند و ترسیدند و اقصایزمینبلرزیدند و تقرّبجسته، آمدند.

6هر كسهمسایهخود را اعانتكرد و بهبرادر خود گفت: قوی دلباش.

7نجّار زرگر را و آنكهبا چكّشصیقلمیكند سندانزنندهرا تقویتمینماید و در بارهلحیممیگوید: كهخوباستو آنرا بهمیخها محكممیسازد تا متحرّكنشود.

8امّا تو ایاسرائیلبندهمنو اییعقوبكهتو را برگزیدهامو ایذریتدوستمنابراهیم،

9كهتو را از اقصایزمینگرفته، تو را از كرانههایشخواندهامو بهتو گفتهامتو بندهمنهستی، تو را برگزیدمو تركننمودم،

10مترسزیرا كهمنبا تو هستمو مشوّشمشو زیرا منخدایتو هستم! تو را تقویتخواهمنمود و البتّهتو را معاونتخواهمداد و تو را بهدستراستعدالتخود دستگیریخواهمكرد.

11اینكهمهآنانیكهبر تو خشمدارند، خجلو رسوا خواهند شد و آنانیكهبا تو معارضهنمایند ناچیز شده، هلاكخواهند گردید.

12آنانیرا كهبا تو مجادلهنمایند جستجو كرده، نخواهییافتو آنانیكهبا تو جنگكنند نیستو نابود خواهند شد.

13زیرا منكهیهوهخدایتو هستمدستراستتو را گرفته، بهتو میگویم: مترسزیرا منتو را نصرتخواهمداد.

14ایكِرْمیعقوبو شَرذِمّهاسرائیلمترسزیرا خداوند و قدّوساسرائیلكهولّیتو میباشد میگوید: منتو را نصرتخواهمداد.

15اینكتو را گردونتیز نو دندانهدار خواهمساختو كوهها را پایمالكرده، خرد خواهینمود و تلّها را مثلكاهخواهیساخت.

16آنها را خواهیافشاند و باد آنها را برداشته، گردباد آنها را پراكندهخواهد ساخت. لیكنتو از خداوند شادمانخواهیشد و بهقدّوساسرائیلفخر خواهینمود.

17فقیرانو مسكینانآبرا میجویند و نمییابند و زبانایشاناز تشنگیخشكمیشود. منكهیهوههستمایشانرا اجابتخواهمنمود. خدایاسرائیلهستمایشانرا تركنخواهمكرد.

18بر تلّهایخشكنهرها و در میانوادیها چشمهها جاریخواهمنمود. و بیابانرا بهبركهآبو زمینخشكرا بهچشمههایآبمبدّلخواهمساخت.

19در بیابانسرو آزاد و شطیموآسو درختزیتونرا خواهمگذاشتو در صحرا صنوبر و كاجو چنار را با همغرسخواهمنمود.

20تا ببینند و بدانند و تفكّر نموده، با همتأمّلنمایند كهدستخداوند اینرا كردهو قدّوساسرائیلاینرا ایجاد نمودهاست.

21خداوند میگوید: دعویخود را پیشآورید و پادشاهیعقوبمیگوید: براهینقوّیخویشرا عرضهدارید.

22آنچهرا كهواقعخواهد شد نزدیكآورده، برایما اعلامنمایند. چیزهایپیشینرا و كیفیتآنها را بیانكنید تا تفكّر نموده، آخر آنها را بدانیمیا چیزهایآیندهرا بهما بشنوانید.

23و چیزها را كهبعد از اینواقعخواهد شد بیانكنید تا بدانیمكهشما خدایانید. باری، نیكویییا بدیرا بجا آورید تا ملتفتشده، با همملاحظهنماییم.

24اینكشما ناچیز هستید و عملشما هیچاستو هر كهشما را اختیار كند رجساست.

25كسیرا از شمالبرانگیختمو او خواهد آمد و كسیرا از مشرقآفتابكهاسممرا خواهد خواند و او بر سرورانمثلبرگِلْ خواهد آمد و مانند كوزهگریكهگِلرا پایمالمیكند.

26كیستكهاز ابتدا خبر داد تا بدانیم، و از قبلتا بگوییمكهاو راستاست؟ البتّهخبر دهندهاینیستو اعلامكنندهاینیو كسیهمنیستكهسخنانشما را بشنود.

27اوّلبهصهیونگفتمكهاینكهاناینچیزها (خواهد رسید) و بهاورشلیمبشارتدهندهایبخشیدم.

28و نگریستمو كسییافتنشد و در میانایشاننیز مشورتدهندهاینبود كهچوناز ایشانسؤالنمایمجوابتواند داد.

29اینكجمیعایشانباطلند و اعمالایشانهیچاستو بتهایریختهشدهایشانباد و بطالتاست.
Copyright information for PesOV